Waarom een vleesdieet *soort van* werkt

Afgelopen kerst sprak ik met de vriend van mijn zus. Sinds kort was hij overgestapt naar een 100% vlees dieet, en de resultaten waren geweldig. Hij had altijd al last gehad van een soort eczeem op zijn rug, en die was - na het uitbannen van al het plantaardige voedsel – helemaal verdwenen.

Dit was niet de eerste keer dat ik in aanmerking kwam met een dergelijk dieet. De onderbouwing is me ook bekend: dieren kunnen vluchten; planten niet. Planten moeten zich dus chemisch verdedigen, en daarmee is al het plantaardige voedsel tabee. Verder had je de Eskimo’s, wat stammen in droge gebieden en de jager-verzamelaars die een groot gedeelte van hun calorieën van dierlijke oorsprong verkregen en desalniettemin in geweldige vorm waren. Tot nu toe prima, al heb ik wel een paar kritieke noten. Sterven wij aan olijfolie, of lijnzaad? En wat als je de schil of zaden weghaalt van een plant? Of kookt of fermenteerd? Kan het niet zo zijn dat het dan toch goed voor je is als je je eten juist bereid? Of wat als die verdediging ons evenveel schade doet als een polletje gras voor een koe? En betekent dat je het vlees kan eten van de pijlgifkikker? Hij kan toch wegrennen? En een plant hoeft helemaal niet giftig te zijn, maar alleen maar bitter of zuur en dan is het ook beschermd.

Wanneer we kijken naar de gebieden met het hoogste percentage langst levende mensen (100-plussers) in de zogenaamde “blue zones”, dan zien we een totaal ander plaatje: elke groep heeft een totaal ander dieet, maar is ~90% plantaardig van aard! Merk op dat ze bijna allemaal vis of vlees eten, maar met mate. En dat deze groepen niet 100 jaar met eczeem rondlopen, maar in geweldige vorm zijn: weinig gevallen met kanker, weinig osteoporose, geen diabetes, geen hart- en vaatziektes, geen alzheimer en noem maar op.

Maar hoe zit het dan met die planten die zich chemisch verdedigen? En waarom kunnen die “blauwe” mensen in geweldige gezondheid verkeren, terwijl veel mensen allerlei gezondheidsklachten krijgen van het eten van planten? Het antwoord ligt ‘m in de volgende paradox: planten verdedigen zich inderdaad chemisch, met allerlei stoffen: saponienen, taninezuren en – onthoud deze – lectinen. Echter. Tegen sommige verdedigingsmechanismen zijn wij helemaal uitgerust, bewapend, en tegen anderen niet. Waarom wel knoflook en geen gras? Inderdaad; niet elke plant is hetzelfde. Hieronder een tabel

Wat?! Paprika in de nee-lijst? Dat klopt, deze door Columbus meegenomen groente bevat lectines waar ons lichaam niet goed tegen uitgerust is. In de tijd waarin wij leven, waar voedsel de hele wereld over verscheept kan worden, eten wij voedsel waarvan wij

Verder komt veel van onze “kennis” vanuit marketing, en niet uit wetenschap. Een aantal voorbeelden: “zuivel voor sterke botten”, “gezonde granen voor ontbijt”, “volkoren eten is gezond”, en “die 0% vet variant is veel gezonder”.

Nu is er veel meer te zeggen over waarom mensen in deze gemeenschappen tot 100 jaar kunnen leven. In de komende maanden gaan we helemaal uitpluizen waarom elk van deze groepen zo gezond kan zijn en wat de link tussen deze ogenschijnlijke tegenstrijdige dieetvoorkeuren. Spoiler-alert: lectines komen terug. Maar er is nog veel meer.